Bądź na bieżąco! Zapisz się na NEWSLETTER
Kurs kontraktów na złoto atakuje linię trendu spadkowego, która z czysto technicznego punktu widzenia może być traktowana jako kluczowa bariera na drodze do hossy na tym rynku. Serwisy informacyjne ostatnie ożywienie tłumaczą m.in. rosnącą niepewnością polityczną (komplikujące się konflikty na Bliskim Wschodzie, zagrożenie ze strony Korei Płn., konfrontacyjna postawa Trumpa na arenie międzynarodowej); nie bez znaczenia było ostatnie osłabienie dolara. Czyżby prawie 6-letni okres pobytu w "kanale spadkowym" miał dobiec końca?
Czekając na sforsowanie technicznej bariery skorzystajmy z okazji i spójrzmy na jedną z najważniejszych wskazówek na temat tego, w jakim punkcie są ceny złota.
Proszę zwrócić uwagę, że zarówno ceny złota jak i akcji pokazane są co ciekawe na tej samej skali.
Od lat 70., kiedy to rozpadł się system z Bretton Woods zakładający powiązanie walut krajowych ze złotem, notowania kruszcu poddane są już wyłącznie siłom rynkowym. Od tamtego momentu cena złota na dłuższą metę dotrzymuje kroku amerykańskiemu S&P500. Na dłuższą metę, bo przejściowo zdarzają się odchylenia w jedną lub w drugą stronę. W ostatnich latach mamy do czynienia z odchyleniem w dół.
Uwaga - wskaźnik siły relatywnej prezentujemy w skali logarytmicznej. To podejście z pewnością niekonwencjonalne, ale dzięki temu wykres nie wygląda sztucznie płasko w porównaniu z latami 70.
Wygląda na to, że złoto jest relatywnie tanie, przynajmniej w porównaniu z cenami akcji w USA. Tanie (to argument za akumulacją), ale nie skrajnie tanie, bo o takiej sytuacji można było mówić tylko na przełomie wieków, na szczytach bańki internetowej w USA (inna sprawa, że kolejne dziesięć lat okazało się wtedy fenomenalne dla posiadaczy złota). Gdyby amerykańskie akcje miały wejść znów w etap takiej bańki (a jak pisaliśmy wczoraj, możliwości takiej nie wyklucza prof. Shiller), to na wskrzeszenie złota trzeba by jeszcze zapewne poczekać.
