Bądź na bieżąco! Zapisz się na NEWSLETTER
Mimo coraz silniejszych objawów krótkoterminowego przegrzania, które historycznie ostrzegały przed korektą...
... indeksy GPW z determinacją pną się w górę (czyżby na rynek zaczęły płynąć większe pieniądze?). WIG niczym zaczarowany zmierza ku szczytowi z wiosny 2015 r. (57.379 pkt. w cenach zamknięcia). Gdyby go pokonał, ustanowiłby nowe maksimum w ramach hossy trwającej (z dużymi przerwami) od 2009 roku. A tym samym znalazłby się na poziomach najwyższych od ponad dziewięciu lat.
Chwile takie jak ta, gdy WIG zbliża się do wieloletnich maksimów, przypominają o sensie długoterminowego inwestowania (oczywiście o ile tylko inwestowanie takie nie oznacza kupowania akcji, gdy są już skrajnie drogie, jak w latach 2006-2007).
Sprawdźmy jak fala zwyżkowa trwająca umownie od lipca 2016 r. (nieco niżej położony był dołek ze stycznia 2016, ale I półrocze ub.r. trudno byłoby nazwać hossą) wygląda na tle historycznych rynków byka.
Widać, że mimo już całkiem pokaźnej zwyżki od dołka WIG ma ciągle szanse na jeszcze więcej w perspektywie wielu miesięcy. Jednocześnie historyczne ścieżki pokazują, że droga ku nowym szczytom bywała bardzo wyboista, obfitująca w nagłe krótkoterminowe zwroty. Nie ma zysku bez ryzyka (zmienności), ale pewnym lekarstwem na nią mogą być produkty o bardziej zrównoważonym charakterze, w których obok akcji są też instrumenty dłużne.
A już w poniedziałek na Qnews.pl: czego potrzeba do hossy z prawdziwego zdarzenia na rynkach wschodzących?
