Z czego wynikają ostatnie turbulencje na rynku amerykańskich obligacji skarbowych, które przełożyły się też na inne rynki długu (w tym polskie papiery stałoprocentowe) oraz rynki akcji?
Na długą metę nie bez znaczenia jest kwestia zadłużenia USA, ale wiele wskazuje na to, że najważniejszym czynnikiem decydującym o wahaniach rentowności obligacji są oczekiwania rynku odnośnie polityki amerykańskiego Fedu.
Wątpliwości nie pozostawia poniższy wykres. Ewidentnie podniesieniu się rentowności długu począwszy od września ub.r. towarzyszyły rosnące oczekiwania co do poziomu stopy Fedu.
Pytanie czy te oczekiwania nie doszły już do górnego pułapu wahań? Zauważmy, że wyceniane przez rynek prawdopodobieństwo, że w połowie roku stopa Fedu będzie powyżej 4 proc. (co oznaczałoby co najwyżej jedną małą obniżkę stóp z obecnego przedziału 4,25-4,50 proc. lub w ogóle brak obniżek) doszło już prawie do 90 proc. Co ciekawe, dokładnie na tym pułapie zaczęły "odkręcać się" oczekiwania w połowie ubiegłego roku.
Huśtawka oczekiwań wynika ze zmieniających się wizji odnośnie scenariuszy inflacyjnych, natomiast tzw. twarde dane pozostają raczej stabilne. Wg najnowszego odczytu inflacja bazowa obniżyła się w grudniu do 3,25 proc. (rok do roku). Delikatnie w górę dryfował natomiast w ostatnich miesiącach wskaźnik inflacji bazowej PCE, ale i tak znajduje się on poniżej głównego wskaźnika wzrostu cen.
Bez wątpienia rynek ma tendencję do "przestrzeliwania" oczekiwań odnośnie stóp procentowych w jedną lub w drugą stronę. Można się zastanawiać, czy ostatnio nie mieliśmy do czynienia z nadmiernym "przekręceniem" się rynku w stronę jastrzębią. Ważne będą kolejne dane inflacyjne (te najnowsze są delikatnie lepsze) oraz rzeczywiste posunięcia administracji Trumpa w sprawie np. ceł (rynek ostatnio mocno obstawiał odbicie inflacji na skutek ceł - zobaczymy na ile to ryzyko będzie się materializować).
Tomasz Hońdo, CFA, Quercus TFI S.A.
