Bądź na bieżąco! Zapisz się na NEWSLETTER
Apetyt na ryzyko na globalnych rynkach, bazujący na wierze w "miękkie lądowanie" gospodarek i pozytywny wpływ rozpoczętych obniżek stóp procentowych w USA, wkracza w nowy etap. Przekonać się o tym można, przyglądając się rynkowi obligacji "high yield", czyli obligacji korporacyjnych o podwyższonym ryzyku kredytowym, tzn. niemogących się pochwalić tzw. ratingiem inwestycyjnym (niekiedy określanych nieco złośliwie jako "śmieciowe"). W zamian za to wyższe ryzyko instrumenty te oferują pewną premię, wyrażaną standardowo jako tzw. spread - czyli nadwyżka rentowności - względem bezpiecznych obligacji skarbowych.
Ostatnio ów spread staje się coraz węższy na fali rosnącego apetytu na ryzyko. Zjawisko to nabrało już takiego rozmachu, że w ostatnich dniach średni spread skurczył się poniżej granicy 3 pkt. proc. (300 pkt. bazowych). Oznacza to, że stał się węższy niż na przełomie lat 2021/22 i zarazem najmniejszy od ... 2007 roku.
Wielką niewiadomą jest to, jak bardzo może się jeszcze zawęzić premia za ryzyko obligacji "high yield". W trakcie 2007 roku, w okresie najbardziej wzmożonego apetytu na ryzyko, spread skurczył się w najbardziej ekstremalnym punkcie do ok. 2,4 p.p. Teoretycznie więc z historycznego punktu widzenia jest ciągle jeszcze pewna przestrzeń do dalszego zawężenia (czyli jeszcze większego apetytu na ryzyko na rynkach).
Jednocześnie jednak, im niżej wędruje spread, tym gwałtowniejszy może być potem zwrot w drugą stronę. Można powiedzieć, że rynek potrafił nagle zmieniać zdanie o 180 stopni, jeśli chodzi o ocenę sytuacji.
Reasumując, spread na rynku obligacji podwyższonego ryzyka to ciekawy barometr strachu/apetytu na ryzyko. Obecnie sygnalizuje coraz większy apetyt na ryzyko na rynkach, największy od 2007 roku.
Tomasz Hońdo, CFA, Quercus TFI S.A.
