Bądź na bieżąco! Zapisz się na NEWSLETTER
Dziś trochę wspomnień. Właśnie minęło 10 lat od kiedy pojawił się jeden z pierwszych sygnałów nadchodzącego globalnego kryzysu finansowego. Na początku kwietnia 2007 bankructwo ogłosiła New Century Financial Corporation, jeden z potentatów na rynku pożyczek hipotecznych z segmentu subprime (o wyższym ryzyku kredytowym). Od tego momentu dramat miał się rozgrywać jeszcze przez ponad półtora roku, a jego kulminacją był upadek banku Lehman Brothers na jesieni 2008. Spadek cen nieruchomości na skutek wycofania się kapitału spekulacyjnego i pogorszenia dostępności kredytów, wzrost odsetka niespłacanych pożyczek, spadek wartości instrumentów finansowych zabezpieczonych pożyczkami subprime - wszystko to okazało się mieszanką wybuchową w sektorze finansowym, który wcześniej mocno "naginał" standardy bezpieczeństwa w celu rozkręcenia biznesu w nieruchomościach (jednym z podstawowych zarzutów było to, że banki w swych modelach ignorowały scenariusz spadku cen domów).
Ciekawe jest to, że ceny domów w USA - w zależności od przyjętego wskaźnika - zbliżają się do rekordów z lat 2006/2007, albo już je nawet pokonały. Niektórych komentatorów skłania to do mówienia o narastaniu kolejnej niebezpiecznej bańki w nieruchomościach, ale naszym zdaniem to przesada. Sam wzrost cen w kierunku rekordów nie jest niepokojący (nieruchomości podobnie jak akcje to na dłuższą metę dobra inwestycja), o ile nie towarzyszą mu inne negatywne objawy. Jedną z cech bańki w latach 2004-2006 było to, że na skutek szybkiego przyrostu pożyczek hipotecznych coraz większa porcja dochodów kredytobiorców szła na obsługę długu z tytułu tych pożyczek. Współczynnik ten bił rekordy. A teraz? Wręcz przeciwnie - po latach spadku współczynnik ten jest na poziomach najniższych od co najmniej kilkudziesięciu lat. Bańki nie widać.
A już niebawem poznamy najnowsze odczyty indeksów cen nieruchomości mieszkaniowych w UE - zapewne zajmiemy się tematem.
