Bądź na bieżąco! Zapisz się na NEWSLETTER
Globalna fala rewizji prognoz zysków spółek mocno w dół nie ominęła też polskiego rynku akcji. Jeden z efektów to proporcjonalny wzrost wskaźników ceny do prognozowanych zysków (Forward P/E). Chociaż WIG w kwietniu odrobił tylko cząstkę wcześniejszych strat, to P/E dla tego indeksu podskoczył z 8,8 w marcu (poziom najniższy od 2012 roku) do 13,7 na koniec kwietnia. To poziom najwyższy od ... pięciu lat.
Jak to interpretować?
Interpretacja pesymistyczna jest taka, że akcje na GPW stały się relatywnie dość drogie, a przynajmniej przestały być tanie (takie były po marcowej panice). Co ciekawe kłóciłoby się to jednak z wnioskami płynącymi z alternatywnej wersji P/E.
Alternatywna interpretacja jest taka, że prognozy zysków podążają zwykle w ślad za cenami akcji. Poniższy wykres sugerowałby, że obecny spadek szacowanych zysków spółek został de facto precyzyjnie zdyskontowany w trakcie marcowej paniki. WIG znalazł się wtedy 37% poniżej szczytu (a w trakcie miesiąca nawet 45%!), a tymczasem prognozy zysków obniżyły się - co widać dopiero teraz - o ok. 40%.
Zauważmy, że w 2009 roku WIG zaczął odbijać od dna na kilka miesięcy przed zatrzymaniem obniżania prognoz zysków spółek. Wniosek? Aby bessa na GPW przeszła w hossę, rynek musi zacząć wierzyć w to, że zyski firm przestaną spadać i zaczną się poprawiać w przewidywalnej przyszłości.
Artykuł wyraża poglądy autora i nie stanowi oficjalnej rekomendacji Quercus TFI S.A.
