Bądź na bieżąco! Zapisz się na NEWSLETTER
Po publikacji przez Fed najnowszego kwartalnego raportu Z.1 (Financial Accounts of the US) możemy tradycyjnie odświeżyć model pozwalający z dużą dozą precyzji szacować przyszłe, długoterminowe stopy zwrotu z S&P 500.
Przypomnijmy ideę - relacja między wartością akcji i wszystkich instrumentów finansowych, w tym dłużnych, skorelowana była historycznie (i nic nie wskazuje na to by ta korelacja znikła) z przyszłymi 10-letnimi stopami zwrotu z akcji za oceanem. O modelu można też myśleć w kategoriach wielkiego portfela inwestycyjnego, w którym udział akcji (alokacja) rośnie w trakcie hossy i maleje w trakcie bessy. Im większy ten udział, tym akcje droższe i mniej atrakcyjne na przyszłość.
Bazując na najświeższych oficjalnych danych, na koniec I kwartału relacja ta wyniosła 43,6%, co historycznie zapowiadało zysk z S&P 500 Total Return rzędu niespełna 4% w skali roku, średnio przez kolejne 10 lat. Innymi słowy, przez 10 lat indeks powinien przynieść łącznie niecałe 50% zysku (z uwzględnieniem reinwestycji dywidend), licząc od końca I kw. Szacujemy, że w chwili obecnej ta kalkulacja nie zmieniła się zasadniczo od marca. Oczywiście przy tych kalkulacjach warto mieć na względzie ewentualny błąd prognozy, który w ekstremalnych punktach potrafił sięgać kilku punktów proc. w skali roku (ale zazwyczaj był raczej niewielki).
Jak to skomentować? Perspektywy dla długoterminowych stóp zwrotu na Wall Street nie wyglądają rewelacyjnie, ale też nie wyglądają tragicznie (na szczytach bańki internetowej na przełomie wieków szacunek mówiłby o ujemnych stopach zwrotu w przyszłości). Warto przy tym pamietać, że w tzw. międzyczasie mogą pojawiać się okazje do zakupów po lepszych cenach - tak jak w grudniu, kiedy pod wpływem tąpniecia S&P 500 szacunek podskoczył do ok. 6% w skali roku. Na takie okazje warto zapewne mieć zapas gotówki.
Artykuł wyraża poglądy autora i nie stanowi oficjalnej rekomendacji Quercus TFI S.A.
