Bądź na bieżąco! Zapisz się na NEWSLETTER
Kurs PLN względem euro jest znów w okolicy wieloletnich maksimów. Gdyby marzec zakończył się na poziomie zbliżonym do obecnego (EUR/PLN powyżej 4,60), to wg danych miesięcznych złoty byłby najsłabszy względem wspólnej waluty od ... lutego 2009 roku (który zakończył się na poziomie 4,655, natomiast w trakcie tamtego miesiąca kurs zawędrował na chwilę nawet do 4,92).
Czy oznacza to, że rodzima waluta jest bardzo tania (niedowartościowana)?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, musimy posłużyć się nie nominalnym kursem PLN, lecz realnym, który uwzględnia zmieniające się poziomy cen (inflację). Naszą analizę rozszerzymy jednocześnie na cały koszyk walutowy, w którym wagi poszczególnych krajów uzależnione są od struktury polskiego handlu zagranicznego. Przykładowo wspomniane euro ma w nim zdecydowanie najwyższą wagę (obecnie 51,3%).
Dane BIS (Bank for International Settlements) pokazują, że faktycznie nasza waluta jest coraz bliżej poziomu, przy którym można by ją uznać za silnie niedowartościowaną, aczkolwiek jeszcze go nie osiągnęła, tak jak sugerowałaby analiza nominalnego kursu EUR.
Wg tej koncepcji PLN jest tym tańszy fundamentalnie (czytaj: z większym potencjałem na przyszłość), im (a) kurs nominalny innych walut, szczególnie EUR, jest wyższy względem PLN, (b) inflacja w Polsce jest wolniejsza niż u naszych głównych partnerów handlowych. Niestety obecnie ten drugi czynnik działa bardziej na niekorzyść, bo Polska jest krajem o najszybszej inflacji w całej UE.
Reasumując, kurs euro - najważniejszej waluty w polskim koszyku handlowym - jest w okolicach wieloletnich maksimów względem PLN. Relatywnie wysoka inflacja w naszym kraju oddala jednak moment, w którym można by z czystym sumieniem powiedzieć, że PLN jest silnie niedowartościowany względem koszyka handlowego tak jak to było w latach 2009 lub 2016.
Artykuł wyraża poglądy autora i nie stanowi oficjalnej rekomendacji Quercus TFI S.A.
