Bądź na bieżąco! Zapisz się na NEWSLETTER
Jeszcze więcej przemyśleń: @TomaszHondo
Pokonując z impetem październikową górkę i sięgając po nowe rekordy, notowania złota z przytupem kończą fenomenalny rok. Rok, który – do chwili pisania tego komentarza – przyniósł zwyżkę dolarowej ceny szlachetnego metalu o 70 proc. (a wyrażonej PLN – o niecałe 50 proc.). Ten wynik prawdopodobnie znajdzie się na podium wśród najlepszych dla złota lat we współczesnych dziejach tego aktywa, których początek można datować na lata 70., po upadku systemu walutowego z Bretton Woods. I to właśnie w latach 70-tych plasowały się wszystkie dotychczasowe, najbardziej spektakularne roczne stopy zwrotu.
Ze względu na tamte specyficzne okoliczności, poszukiwanie wskazówek historyczno-statystycznych na kolejny rok może mieć dość ograniczoną wiarygodność. Wspomnijmy tylko, że w latach 70-tych fenomenalne wyniki potrafiły występować w seriach. Nawet po najbardziej spektakularnym roku 1979, gdy złoto podrożało o 136 proc., kolejny rok nie przyniósł jeszcze przeceny, lecz umiarkowaną kontynuację (niecałe 11 proc.).
Choć o tegorocznym obliczu złotej hossy w którymś momencie zaczęły współdecydować typowo spekulacyjne napływy do funduszy typu ETF (najbardziej „gorący” pieniądz), to jednak stoją za nią też solidniejsze fundamenty. Takie jak wielokrotnie opisywany na naszym blogu nieustający popyt ze strony części banków centralnych (październik był najlepszy od ponad roku).
Ciekawy nowy trop na temat źródeł spektakularnej hossy na rynku złota pojawił się w najnowszym, kwartalnym raporcie Institute of International Finance (IIF). Choć raport, jak zawsze, co do zasady koncentruje się na analizie globalnego zadłużenia, to jednak pojawił się tam ciekawy wątek odnośnie właśnie szlachetnego metalu. Poniższy wykres sugeruje, że notowania złota wspinają się równolegle do wzrostu globalnych kosztów obsługi długu rządowego, będącego z kolei konsekwencją najpierw pandemii, a potem ataku Rosji na Ukrainę (stymulacja gospodarek, wyścig zbrojeń).
Reasumując, po tak fenomenalnym roku, jednym z najlepszych we współczesnej historii, w przyszłym należy raczej oczekiwać dużo bardziej stonowanej stopy zwrotu z inwestycji w złoto. Być może szlachetny metal czeka też wyższa zmienność. Niemniej, jak pokazujemy na powyższych wykresach, aktywo to ma ciągle mocne długoterminowe fundamenty.
Tomasz Hońdo, CFA, Quercus TFI S.A.
