Chcesz być na bieżąco? Zapisz się na NEWSLETTER
Jeszcze nie tak dawno - pod koniec ubiegłego roku - polska waluta dynamicznie osłabiała się względem euro. Teraz mamy do czynienia z odwrotną sytuacją - rodzima waluta systematycznie zyskuje na wartości. Kurs euro względem złotego jest najniżej od jesieni 2012 roku, kroczek po kroczku zbliżając się w kierunku pułapu 4 zł.
Warto zastanowić się nie tylko nad przyczynami (QE w strefie euro; u nas - deklaracja końca obniżek stóp procentowych; perspektywa poprawy koniunktury w krajowej gospodarce), ale przede wszystkim nad potencjalnymi skutkami tego trendu.
W sferze czysto inwestycyjnej umacnianie się PLN premiuje aktywa na rynku krajowym (polskie akcje, obligacje) względem inwestycji w aktywa zagraniczne denominowane w euro. Spadek kursu EUR/PLN odbiera przykładowo część zysków z zachodnioeuropejskich akcji.
A co jeśli chodzi o gospodarkę? Tutaj wpływ jest dwutorowy. Z jednej strony mocniejszy złoty to teoretycznie gorsze wyniki eksportu. Zmniejsza się dystans dzielący kurs EUR/PLN od poziomu deklarowanego przez polskich eksporterów jako średni poziom opłacalności. Według styczniowego raportu NBP przedsiębiorcy deklarowali ok. 3,9 zł jako taką granicę. Pocieszające jest jednak to, że z tych samych badań wynika, że przed ostatnim umocnieniem PLN udział nieopłacalnego eksportu w przychodach ze sprzedaży zagranicznej utrzymywał się na historycznych minimach rzędu 2%. To pozostawia pewien margines bezpieczeństwa.
źródło: Szybki Monitoring NBP (styczeń 2015)
Jednocześnie umocnienie PLN ma korzystny wpływ na inflację - importowane towary stają się tańsze. Niska inflacja (a ostatnio nawet ujemna, czyli deflacja) to z kolei dobre warunki do utrzymywania łagodnej polityki pieniężnej. A łagodna polityka historycznie z reguły sprzyjała rynkowi akcji. Bilans ryzyk i korzyści nie jest zatem wcale taki oczywisty jak wynikałby to z negatywnego wpływu na eksport.
