Bądź na bieżąco! Zapisz się na NEWSLETTER
Końcówka miesiąca przyniosła nie tylko koniec zadyszki WIG-u i wejście na poziomy najwyższe od dwóch lat, a zarazem coraz bliższe rekordom wszech czasów, lecz również niezwykle ciekawe zjawiska jeśli chodzi o dwa monitorowane przez nas pilnie wskaźniki makroekonomiczne.
Po pierwsze unijny wskaźnik nastrojów w gospodarkach (ESI) wykonał w kwietniu niespotykany dotąd skok w górę o 9,8 pkt. (do 109,7). Z poziomu neutralnego w błyskawicznym tempie znalazł się nagle na relatywnie wysokim pułapie. Ale czy jest to już poziom "szczytowania", przy którym WIG-owi grozi wyczerpanie potencjału wzrostowego? Chyba jeszcze niekoniecznie, bo do osiągnięcia takich szczytów koniunktury jak w 2018 roku (114,2), 2007 (111,9) czy 2000 (118,3) ciągle jeszcze trochę brakuje.
Drugi ze zaktualizowanych właśnie kluczowych wskaźników makro dotyczy szczególnie segmentu małych spółek na GPW. Urealniona dynamika podaży pieniądza, którą historycznie traktowaliśmy jako arcyważny sygnał dotyczący krajowych "maluchów", zaczęła gwałtownie zakręcać w dół po wcześniejszym osiągnięciu rekordowych poziomów. Pocieszające jest jednak to, że ten wskaźnik działa z wielomiesięcznym (nawet ponad półrocznym) wyprzedzeniem, więc wróżona przez niego słabość akcji małych spółek dotyczy dopiero okolic IV kwartału br.
Reasumując, obserwowane przez nas wskaźniki makroekonomiczne każą zacząć myśleć o cyklicznym "szczytowaniu" na GPW, ale raczej nie w najbliższej perspektywie. W tzw. międzyczasie cieszmy się ze wspinaczki WIG-u w kierunku rekordów wszech czasów.
Artykuł wyraża poglądy autora i nie stanowi oficjalnej rekomendacji Quercus TFI S.A.
