Bądź na bieżąco! Zapisz się na NEWSLETTER
Znamy już dane Izby Zarządzającej Funduszami i Aktywami nt. napływów do funduszy w pierwszych jedenastu miesiącach roku. Uwagę skupimy na produktach typowo akcyjnych. Dane są dość zaskakujące, biorąc pod uwagę, że upływający rok zamyka się w miarę korzystnie dla akcji na GPW: WIG jest prawie 10% na plusie, a najlepszy tym razem mWIG40 jest prawie 20% "do przodu". A tymczasem - jak wynika z danych IZFiA - w okresie I-XI z funduszy ogólnoakcyjnych odpłynęło łącznie 2,8 mld zł. Kolejne 0,7 mld zł uciekło z funduszy małych i średnich spółek, czyli z tego segmentu GPW, który w tym roku radził sobie najlepiej. A to i tak nie wszystko, bo kapitały wycofywane były z rozmaitych funduszy typu zrównoważonego, które też mają w portfelach akcje.
Pod względem napływów netto do produktów akcyjnych mamy więc rok najgorszy co najmniej od 2011 r. (w zależności od kategorii funduszy przyjętych do obliczeń - my przyjęliśmy dwie główne kategorie), a może nawet od katastrofalnego 2008 roku.
Jak interpretować paradoks polegający na ucieczce kapitałów mimo w miarę przyzwoitych stóp zwrotu? Nasuwają się dwa alternatywne przemyślenia:
- zaskakująca ucieczka pieniędzy to po części prawdopodobnie objaw kryzysu zaufania do polskiej giełdy wywołanego przez polityków, którzy w ostatnich latach zgotowali inwestorom sporo negatywnych niespodzianek - zaufanie może być trudno odbudować;
- być może poprawa stóp zwrotu jest na tak wczesnym etapie, że nie jest jeszcze powszechnie dostrzeżona (jeszcze niedawno WIG20 szorował przecież po dnie) - może to i dobrze, bo mocne napływy historycznie sygnalizowały szczyt koniunktury (na to mamy jeszcze czas?).
