Bądź na bieżąco! Zapisz się na NEWSLETTER
Najnowszy odczyt globalnego wskaźnika wyprzedzającego OECD (CLI) przynosi zarówno dobrą, jak i mniej pozytywne wiadomości.
Ta dobra wiadomość jest taka, że wskaźnik kontynuuje wspinaczkę, czyli jest w fazie umownie określanej przez nas jako ożywienie światowej gospodarki. Kontynuacja wspinaczki oznacza tym samym, że wskaźnik nie zaczął jeszcze zakręcać w dół - a to byłby sygnał najbardziej niebezpieczny dla rynków akcji, które historycznie były niezwykle wrażliwe na przejścia między fazami ożywienia i spowolnienia.
Przyglądając się z miesiąca na miesiąc kolejnym odczytom wskaźnika można jednak odnieść nieodparte wrażenie, że wydłużanie się fazy ożywienia odbywa się kosztem ... spłaszczania się całej ścieżki owego ożywienia. Sięgające wstecz kolejne rewizje danych (czyli niezaprzeczalnie największa wada wskaźnika OECD) sprawiły, że obecnie ożywienie globalnej gospodarki wygląda na dużo bardziej rachityczne niż jeszcze kilka miesięcy temu. Nie powinno chyba dziwić o tyle, że próba poprawy koniunktury odbywa się w warunkach najwyższych od lat stóp procentowych w części największych gospodarek (USA, strefa euro, Kanada itp.), a nie (tak jak to często bywało) już po obniżkach stóp.
Zestawiając obecne ożywienie z historycznymi ścieżkami można śmiało stwierdzić, że jest to najsłabsze ożywienie ostatnich dekad. Problem polega też na tym, że ze statystycznego punktu widzenia nie widać już zbyt dużo czasu na próbę przyspieszenia poprawy koniunktury. Wskaźnik minął bowiem już punkt, w którym - średnio rzecz biorąc - fazy ożywienia osiągały szczyt (czarna linia na wykresie).
Oczywiście kontynuacja ożywienia, nawet tak powolna, jak pokazują najnowsze dane, jest lepsza niż koniec tego ożywienia. Pamiętajmy tylko o rewizjach danych - oby w którymś momencie nie okazało się na ich skutek, że punkt zwrotny pojawił się wcześniej niż mogło się wydawać.
Tomasz Hońdo, CFA, Quercus TFI S.A.
