Bądź na bieżąco! Zapisz się na NEWSLETTER
Kilka lat temu z powstaniem pracowniczych planów kapitałowych (PPK) wiązane były duże nadzieje na polskim rynku finansowym. I chociaż współczynnik partycypacji na poziomie 34,6 proc. pozostaje rozczarowujący w porównaniu z pierwotnymi zapowiedziami, a krytycy programu wskazują na sprzeczność interesów uczestników PPK z politycznymi zakusami do ręcznego sterowania wynikami finansowymi największych spółek na GPW, których akcje są w portfelach PPK, to jednak aktywa tych podmiotów stopniowo rosną. Mimo rynkowych turbulencji ubiegłego roku łączne aktywa PPK przekroczyły na koniec 2022 rekordowy pułap 12 mld zł.
Marzec br. to ważna data dla PPK - wszyscy pracujący, niebędący w PPK, zostaną automatycznie do nich zapisani (autozapis), z możliwością rezygnacji. Będzie to kolejny test zaufania do tego programu.
W kuluarach rynkowych mówi się o coraz większym popycie "pęczniejących" PPK na polskie akcje. Na podstawie naszej analizy ustawowych limitów dotyczących poszczególnych kategorii czasowych PPK (te o najkrótszym horyzoncie czasowym, czyli PPK 2025, muszą mieć mocno ograniczoną alokację w akcje, zaś te o najdłuższym, np. PPK 2065, mogą w akcjach ulokować maksymalnie nawet 64 proc. portfeli) można orientacyjnie szacować jaka jest zagregowana dopuszczalna alokacja. Obecnie szacujemy ją między 1,6 i 5,6 mld zł - rzeczywisty poziom jest zapewne gdzieś powyżej środka tego przedziału. Dla porównania, we wrześniu ub.r. Analizy.pl informowały, że PPK miały ulokowane 2,9 mld zł w akcjach z GPW na koniec półrocza (od tego czasu ich całe aktywa urosły o 3 mld zł).
Oczywiście PPK są ciągle przysłowiowym liliputem w porównaniu z otwartymi funduszami emerytalnymi (OFE), które na koniec 2022 miały w portfelach polskie akcje o wartości 123 mld zł i których przyszłość stoi pod znakiem zapytania, ale po pierwszych trzech latach funkcjonowania widać mimo wszystko stopniowy wzrost znaczenia PPK.
Tomasz Hońdo, CFA, Quercus TFI S.A.
